porażka

See also: porážka and porażką

Polish

Etymology

From porazić +‎ -ka.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈraʂ.ka/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -aʂka
• Syllabification: po‧raż‧ka

Noun

porażka f

1. failure

   Jego starania o stypendium zakończyły się porażką. ― His efforts to obtain a scholarship ended with failure.

2. (sports) defeat, beating

   Po serii porażek zespół wywalczył zwycięstwo. ― After a string of defeats the team scored a win.

   Synonym: przegrana

   Antonym: wygrana

3. (colloquial) disaster; fiasco

   Ten nowy projekt strony to zupełna porażka. ― This new website design is a complete disaster.

   Synonyms: fiasko, masakra

Declension

Declension of porażka

	singular	plural
nominative	porażka	porażki
genitive	porażki	porażek
dative	porażce	porażkom
accusative	porażkę	porażki
instrumental	porażką	porażkami
locative	porażce	porażkach
vocative	porażko	porażki

Further reading

• porażka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• porażka in Polish dictionaries at PWN