Wiktionary

posępić

Polish

edit

Etymology

edit

From po- +‎ sępić. First attested in 1633.[1]

Pronunciation

edit

Verb

edit

posępić pf

  1. (obsolete, transitive) Synonym of zasępić
  2. (obsolete, reflexive with się) Synonym of zasępić się

Conjugation

edit
Conjugation of posępić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive posępić
future tense 1st posępię posępimy
2nd posępisz posępicie
3rd posępi posępią
impersonal posępi się
past tense 1st posępiłem,
-(e)m posępił 		posępiłam,
-(e)m posępiła 		posępiłom,
-(e)m posępiło 		posępiliśmy,
-(e)śmy posępili 		posępiłyśmy,
-(e)śmy posępiły
2nd posępiłeś,
-(e)ś posępił 		posępiłaś,
-(e)ś posępiła 		posępiłoś,
-(e)ś posępiło 		posępiliście,
-(e)ście posępili 		posępiłyście,
-(e)ście posępiły
3rd posępił posępiła posępiło posępili posępiły
impersonal posępiono
conditional 1st posępiłbym,
bym posępił 		posępiłabym,
bym posępiła 		posępiłobym,
bym posępiło 		posępilibyśmy,
byśmy posępili 		posępiłybyśmy,
byśmy posępiły
2nd posępiłbyś,
byś posępił 		posępiłabyś,
byś posępiła 		posępiłobyś,
byś posępiło 		posępilibyście,
byście posępili 		posępiłybyście,
byście posępiły
3rd posępiłby,
by posępił 		posępiłaby,
by posępiła 		posępiłoby,
by posępiło 		posępiliby,
by posępili 		posępiłyby,
by posępiły
impersonal posępiono by
imperative 1st niech posępię dogódźmy
2nd dogódź dogódźcie
3rd niech posępi niech posępią
passive adjectival participle posępiony posępiona posępione posępieni posępione
anterior adverbial participle posępiwszy
verbal noun posępienie

References

edit
  1. ^ Paweł Kupiszewski (29.10.2019) “POSĘPIĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]

Further reading

edit
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=posępić&oldid=81506845"