Polish

edit

Etymology

edit

From po- +‎ sikać.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /pɔˈɕi.kat͡ɕ/
  • Rhymes: -ikat͡ɕ
  • Syllabification: po‧si‧kać

Verb

edit

posikać pf (imperfective posikiwać)

  1. (transitive, colloquial) to pee on
  2. (reflexive with się, colloquial) to pee one's pants, to wet oneself

Conjugation

edit
Conjugation of posikać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive posikać
future tense 1st posikam posikamy
2nd posikasz posikacie
3rd posika posikają
impersonal posika się
past tense 1st posikałem,
-(e)m posikał
posikałam,
-(e)m posikała
posikałom,
-(e)m posikało
posikaliśmy,
-(e)śmy posikali
posikałyśmy,
-(e)śmy posikały
2nd posikałeś,
-(e)ś posikał
posikałaś,
-(e)ś posikała
posikałoś,
-(e)ś posikało
posikaliście,
-(e)ście posikali
posikałyście,
-(e)ście posikały
3rd posikał posikała posikało posikali posikały
impersonal posikano
conditional 1st posikałbym,
bym posikał
posikałabym,
bym posikała
posikałobym,
bym posikało
posikalibyśmy,
byśmy posikali
posikałybyśmy,
byśmy posikały
2nd posikałbyś,
byś posikał
posikałabyś,
byś posikała
posikałobyś,
byś posikało
posikalibyście,
byście posikali
posikałybyście,
byście posikały
3rd posikałby,
by posikał
posikałaby,
by posikała
posikałoby,
by posikało
posikaliby,
by posikali
posikałyby,
by posikały
impersonal posikano by
imperative 1st niech posikam posikajmy
2nd posikaj posikajcie
3rd niech posika niech posikają
passive adjectival participle posikany posikana posikane posikani posikane
anterior adverbial participle posikawszy
verbal noun posikanie

Further reading

edit
  • posikać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • posikać in Polish dictionaries at PWN