potroić

Polish

Etymology

From po- +‎ troić.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈtrɔ.it͡ɕ/
• Rhymes: -ɔit͡ɕ
• Syllabification: po‧tro‧ić

Verb

potroić pf (imperfective potrajać)

1. (transitive) to triple (to multiply by three, to make thrice as large)
2. (reflexive with się) to triple (to become thrice as large)

Conjugation

Conjugation of potroić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		potroić
future tense	1st	potroję			potroimy
	2nd	potroisz			potroicie
	3rd	potroi			potroją
	impersonal	potroi się
past tense	1st	potroiłem, -(e)m potroił	potroiłam, -(e)m potroiła	potroiłom, -(e)m potroiło	potroiliśmy, -(e)śmy potroili	potroiłyśmy, -(e)śmy potroiły
	2nd	potroiłeś, -(e)ś potroił	potroiłaś, -(e)ś potroiła	potroiłoś, -(e)ś potroiło	potroiliście, -(e)ście potroili	potroiłyście, -(e)ście potroiły
	3rd	potroił	potroiła	potroiło	potroili	potroiły
	impersonal	potrojono
conditional	1st	potroiłbym, bym potroił	potroiłabym, bym potroiła	potroiłobym, bym potroiło	potroilibyśmy, byśmy potroili	potroiłybyśmy, byśmy potroiły
	2nd	potroiłbyś, byś potroił	potroiłabyś, byś potroiła	potroiłobyś, byś potroiło	potroilibyście, byście potroili	potroiłybyście, byście potroiły
	3rd	potroiłby, by potroił	potroiłaby, by potroiła	potroiłoby, by potroiło	potroiliby, by potroili	potroiłyby, by potroiły
	impersonal	potrojono by
imperative	1st	niech potroję			potrójmy
	2nd	potrój			potrójcie
	3rd	niech potroi			niech potroją
passive adjectival participle		potrojony	potrojona	potrojone	potrojeni	potrojone
anterior adverbial participle		potroiwszy
verbal noun		potrojenie

Further reading

• potroić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• potroić in Polish dictionaries at PWN