powikłać

Polish

Etymology

From po- +‎ wikłać.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈvik.wat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ikwat͡ɕ
• Syllabification: po‧wik‧łać

Verb

powikłać pf

1. (transitive) to tangle, to ravel

   Synonym: poplątać

2. (transitive) to complicate, to convolute

   Synonyms: pogmatwać, zagmatwać

3. (reflexive with się) to become complicated

Conjugation

Conjugation of powikłać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		powikłać
future tense	1st	powikłam			powikłamy
	2nd	powikłasz			powikłacie
	3rd	powikła			powikłają
	impersonal	powikła się
past tense	1st	powikłałem, -(e)m powikłał	powikłałam, -(e)m powikłała	powikłałom, -(e)m powikłało	powikłaliśmy, -(e)śmy powikłali	powikłałyśmy, -(e)śmy powikłały
	2nd	powikłałeś, -(e)ś powikłał	powikłałaś, -(e)ś powikłała	powikłałoś, -(e)ś powikłało	powikłaliście, -(e)ście powikłali	powikłałyście, -(e)ście powikłały
	3rd	powikłał	powikłała	powikłało	powikłali	powikłały
	impersonal	powikłano
conditional	1st	powikłałbym, bym powikłał	powikłałabym, bym powikłała	powikłałobym, bym powikłało	powikłalibyśmy, byśmy powikłali	powikłałybyśmy, byśmy powikłały
	2nd	powikłałbyś, byś powikłał	powikłałabyś, byś powikłała	powikłałobyś, byś powikłało	powikłalibyście, byście powikłali	powikłałybyście, byście powikłały
	3rd	powikłałby, by powikłał	powikłałaby, by powikłała	powikłałoby, by powikłało	powikłaliby, by powikłali	powikłałyby, by powikłały
	impersonal	powikłano by
imperative	1st	niech powikłam			powikłajmy
	2nd	powikłaj			powikłajcie
	3rd	niech powikła			niech powikłają
passive adjectival participle		powikłany	powikłana	powikłane	powikłani	powikłane
anterior adverbial participle		powikławszy
verbal noun		powikłanie

Further reading

• powikłać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• powikłać in Polish dictionaries at PWN