prachtig
See also: prächtig
Dutch edit
Etymology edit
From pracht + -ig, perhaps a calque of German prächtig.
Pronunciation edit
Adjective edit
prachtig (comparative prachtiger, superlative prachtigst)
- splendid, marvelous
- Het bos is vol met prachtige dingen om naar te kijken.
- The forest is full of marvelous things to look at.
Inflection edit
| Inflection of prachtig | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | prachtig | |||
| inflected | prachtige | |||
| comparative | prachtiger | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | prachtig | prachtiger | het prachtigst het prachtigste | |
| indefinite | m./f. sing. | prachtige | prachtigere | prachtigste |
| n. sing. | prachtig | prachtiger | prachtigste | |
| plural | prachtige | prachtigere | prachtigste | |
| definite | prachtige | prachtigere | prachtigste | |
| partitive | prachtigs | prachtigers | — | |