prachtig

See also: prächtig

Dutch

Etymology

From pracht +‎ -ig, perhaps a calque of German prächtig.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈprɑx.təx/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: prach‧tig
• Rhymes: -ɑxtəx

Adjective

prachtig (comparative prachtiger, superlative prachtigst)

1. splendid, marvelous

   Het bos is vol met prachtige dingen om naar te kijken.

   The forest is full of marvelous things to look at.

Inflection

Inflection of prachtig
uninflected	prachtig
inflected	prachtige
comparative	prachtiger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		prachtig	prachtiger	het prachtigst het prachtigste
indefinite	m./f. sing.	prachtige	prachtigere	prachtigste
	n. sing.	prachtig	prachtiger	prachtigste
	plural	prachtige	prachtigere	prachtigste
definite		prachtige	prachtigere	prachtigste
partitive		prachtigs	prachtigers	—

Descendants

• Afrikaans: pragtig
• Negerhollands: prajier