przemówienie
Old Polish edit
Etymology edit
From przemówić + -enie. First attested in 1471.
Pronunciation edit
Noun edit
przemówienie n
- utterance, speech
- Spowiedź powszechna - Confessio generalis, page 2:
- Ja gresni czlowek *kaio se... grzechow, czom se gich dopusczil... przemowenym
- [Ja grzeszny człowiek kaję sie... grzechow, com sie jich dopuścił... przemowienim]
- enigma, mysterious words
- 1901 [1471], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 109:
- Przemowyenye propiciaciones (consurget rex impudens facie et intelligens propositiones Dan 8, 23)
- [Przemowienia propiciaciones (consurget rex impudens facie et intelligens propositiones Dan 8, 23)]
Related terms edit
nouns
verbs
Descendants edit
- Polish: przemówienie
References edit
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “przemówienie”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish edit
Etymology edit
Inherited from Old Polish przemówienie. By surface analysis, przemówić + -enie.
Pronunciation edit
Noun edit
przemówienie n (diminutive przemówionko)
- (uncountable) verbal noun of przemówić
- (countable) speech (form of public address)
Declension edit
Declension of przemówienie
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | przemówienie | przemówienia |
genitive | przemówienia | przemówień |
dative | przemówieniu | przemówieniom |
accusative | przemówienie | przemówienia |
instrumental | przemówieniem | przemówieniami |
locative | przemówieniu | przemówieniach |
vocative | przemówienie | przemówienia |
Derived terms edit
adjective
Related terms edit
adjective
nouns
verbs
- mówić impf
- przemówić pf, przemawiać impf
References edit
Further reading edit
- przemówienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- przemówienie in Polish dictionaries at PWN