przemoczyć
Polish
editEtymology
editFrom prze- + moczyć. First attested in 1571.[1]
Pronunciation
edit- IPA(key): /pʂɛˈmɔ.t͡ʂɨt͡ɕ/
- (Middle Polish) IPA(key): /pʂɛˈmɔ.t͡ʂɨt͡ɕ/, /pr̝ɛˈmɔ.t͡ʂɨt͡ɕ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔt͡ʂɨt͡ɕ
- Syllabification: prze‧mo‧czyć
Verb
editprzemoczyć pf (imperfective przemaczać)
- (transitive) to soak (to immerse in liquid to the point of saturation or thorough permeation)
- (reflexive with się) to soak (to be saturated with liquid by being immersed in it)
Conjugation
editReferences
edit- ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “przemoczyć”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Further reading
edit- przemoczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- przemoczyć in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “przemoczyć”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “przemoczyć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przemoczyć”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 138
- przemoczyć in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego