przynęcić

Polish

Etymology

From przy- +‎ nęcić. First attested in 1568. Compare Kashubian przënãcëc.

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɨˈnɛɲ.t͡ɕit͡ɕ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /pʂɨˈnɛ̃.t͡ɕit͡ɕ/, /pr̝ɨˈnɛ̃.t͡ɕit͡ɕ/
• Rhymes: -ɛɲt͡ɕit͡ɕ
• Syllabification: przy‧nę‧cić

Verb

przynęcić pf (imperfective przynęcać)

1. (transitive) to lure (to place bait to lure animals to be caught) [with instrumental ‘with what’]

   Synonyms: przywabić, zanęcić, zwabić

2. (transitive) to lure (to entice someone to something) [with instrumental ‘with what’]

   Synonyms: przyciągnąć, skusić, zanęcić, zwabić

3. (transitive, Middle Polish) to entice someone to leave

Conjugation

Conjugation of przynęcić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		przynęcić
future tense	1st	przynęcę			przynęcimy
	2nd	przynęcisz			przynęcicie
	3rd	przynęci			przynęcą
	impersonal	przynęci się
past tense	1st	przynęciłem, -(e)m przynęcił	przynęciłam, -(e)m przynęciła	przynęciłom, -(e)m przynęciło	przynęciliśmy, -(e)śmy przynęcili	przynęciłyśmy, -(e)śmy przynęciły
	2nd	przynęciłeś, -(e)ś przynęcił	przynęciłaś, -(e)ś przynęciła	przynęciłoś, -(e)ś przynęciło	przynęciliście, -(e)ście przynęcili	przynęciłyście, -(e)ście przynęciły
	3rd	przynęcił	przynęciła	przynęciło	przynęcili	przynęciły
	impersonal	przynęcono
conditional	1st	przynęciłbym, bym przynęcił	przynęciłabym, bym przynęciła	przynęciłobym, bym przynęciło	przynęcilibyśmy, byśmy przynęcili	przynęciłybyśmy, byśmy przynęciły
	2nd	przynęciłbyś, byś przynęcił	przynęciłabyś, byś przynęciła	przynęciłobyś, byś przynęciło	przynęcilibyście, byście przynęcili	przynęciłybyście, byście przynęciły
	3rd	przynęciłby, by przynęcił	przynęciłaby, by przynęciła	przynęciłoby, by przynęciło	przynęciliby, by przynęcili	przynęciłyby, by przynęciły
	impersonal	przynęcono by
imperative	1st	niech przynęcę			przynęćmy
	2nd	przynęć			przynęćcie
	3rd	niech przynęci			niech przynęcą
passive adjectival participle		przynęcony	przynęcona	przynęcone	przynęceni	przynęcone
anterior adverbial participle		przynęciwszy
verbal noun		przynęcenie

Derived terms

nouns

• przynęta

 

Further reading

• przynęcić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przynęcić in Polish dictionaries at PWN
• Paweł Kupiszewski (03.12.2020) “PRZYNĘCIĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “przynęcić”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “przynęcić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przynęcić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 330
• przynęcić in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego