Polish edit

Etymology edit

From przy- +‎ paść.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈpʂɨ.paɕt͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɨpaɕt͡ɕ
  • Syllabification: przy‧paść

Verb edit

przypaść pf (imperfective przypadać)

  1. (intransitive) to fall on
  2. (intransitive) to fall, to occur
  3. (intransitive) to befall, to fall to

Conjugation edit

Conjugation of przypaść pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przypaść
future tense 1st przypadnę przypadniemy
2nd przypadniesz przypadniecie
3rd przypadnie przypadną
impersonal przypadnie się
past tense 1st przypadłem,
-(e)m przypadł
przypadłam,
-(e)m przypadła
przypadłom,
-(e)m przypadło
przypadliśmy,
-(e)śmy przypadli
przypadłyśmy,
-(e)śmy przypadły
2nd przypadłeś,
-(e)ś przypadł
przypadłaś,
-(e)ś przypadła
przypadłoś,
-(e)ś przypadło
przypadliście,
-(e)ście przypadli
przypadłyście,
-(e)ście przypadły
3rd przypadł przypadła przypadło przypadli przypadły
impersonal przypadnięto
conditional 1st przypadłbym,
bym przypadł
przypadłabym,
bym przypadła
przypadłobym,
bym przypadło
przypadlibyśmy,
byśmy przypadli
przypadłybyśmy,
byśmy przypadły
2nd przypadłbyś,
byś przypadł
przypadłabyś,
byś przypadła
przypadłobyś,
byś przypadło
przypadlibyście,
byście przypadli
przypadłybyście,
byście przypadły
3rd przypadłby,
by przypadł
przypadłaby,
by przypadła
przypadłoby,
by przypadło
przypadliby,
by przypadli
przypadłyby,
by przypadły
impersonal przypadnięto by
imperative 1st niech przypadnę przypadnijmy
2nd przypadnij przypadnijcie
3rd niech przypadnie niech przypadną
anterior adverbial participle przypadłszy
verbal noun przypadnięcie

Related terms edit

noun

Further reading edit

  • przypaść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przypaść in Polish dictionaries at PWN