Polish

edit

Etymology

edit

From pukać +‎ -nąć.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈpuk.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -uknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: puk‧nąć

Verb

edit

puknąć pf (imperfective pukać)

  1. (transitive) to knock (e.g. on the door)
    Synonym: stuknąć
  2. (reflexive with się, colloquial) to hit oneself

Conjugation

edit
Conjugation of puknąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive puknąć
future tense 1st puknę pukniemy
2nd pukniesz pukniecie
3rd puknie pukną
impersonal puknie się
past tense 1st puknąłem,
-(e)m puknął
puknęłam,
-(e)m puknęła
puknęłom,
-(e)m puknęło
puknęliśmy,
-(e)śmy puknęli
puknęłyśmy,
-(e)śmy puknęły
2nd puknąłeś,
-(e)ś puknął
puknęłaś,
-(e)ś puknęła
puknęłoś,
-(e)ś puknęło
puknęliście,
-(e)ście puknęli
puknęłyście,
-(e)ście puknęły
3rd puknął puknęła puknęło puknęli puknęły
impersonal puknięto
conditional 1st puknąłbym,
bym puknął
puknęłabym,
bym puknęła
puknęłobym,
bym puknęło
puknęlibyśmy,
byśmy puknęli
puknęłybyśmy,
byśmy puknęły
2nd puknąłbyś,
byś puknął
puknęłabyś,
byś puknęła
puknęłobyś,
byś puknęło
puknęlibyście,
byście puknęli
puknęłybyście,
byście puknęły
3rd puknąłby,
by puknął
puknęłaby,
by puknęła
puknęłoby,
by puknęło
puknęliby,
by puknęli
puknęłyby,
by puknęły
impersonal puknięto by
imperative 1st niech puknę puknijmy
2nd puknij puknijcie
3rd niech puknie niech pukną
passive adjectival participle puknięty puknięta puknięte puknięci puknięte
anterior adverbial participle puknąwszy
verbal noun puknięcie

Further reading

edit
  • puknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • puknąć in Polish dictionaries at PWN