puknąć

Polish

Etymology

From pukać +‎ -nąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpuk.nɔɲt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uknɔɲt͡ɕ
• Syllabification: puk‧nąć

Verb

puknąć pf (imperfective pukać)

1. (transitive) to knock (e.g. on the door)

   Synonym: stuknąć

2. (reflexive with się, colloquial) to hit oneself

Conjugation

Conjugation of puknąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		puknąć
future tense	1st	puknę			pukniemy
	2nd	pukniesz			pukniecie
	3rd	puknie			pukną
	impersonal	puknie się
past tense	1st	puknąłem, -(e)m puknął	puknęłam, -(e)m puknęła	puknęłom, -(e)m puknęło	puknęliśmy, -(e)śmy puknęli	puknęłyśmy, -(e)śmy puknęły
	2nd	puknąłeś, -(e)ś puknął	puknęłaś, -(e)ś puknęła	puknęłoś, -(e)ś puknęło	puknęliście, -(e)ście puknęli	puknęłyście, -(e)ście puknęły
	3rd	puknął	puknęła	puknęło	puknęli	puknęły
	impersonal	puknięto
conditional	1st	puknąłbym, bym puknął	puknęłabym, bym puknęła	puknęłobym, bym puknęło	puknęlibyśmy, byśmy puknęli	puknęłybyśmy, byśmy puknęły
	2nd	puknąłbyś, byś puknął	puknęłabyś, byś puknęła	puknęłobyś, byś puknęło	puknęlibyście, byście puknęli	puknęłybyście, byście puknęły
	3rd	puknąłby, by puknął	puknęłaby, by puknęła	puknęłoby, by puknęło	puknęliby, by puknęli	puknęłyby, by puknęły
	impersonal	puknięto by
imperative	1st	niech puknę			puknijmy
	2nd	puknij			puknijcie
	3rd	niech puknie			niech pukną
passive adjectival participle		puknięty	puknięta	puknięte	puknięci	puknięte
anterior adverbial participle		puknąwszy
verbal noun		puknięcie

Further reading

• puknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• puknąć in Polish dictionaries at PWN