Latin edit

Etymology edit

Frequentative verb from quaerō.

Pronunciation edit

Verb edit

quaeritō (present infinitive quaeritāre, perfect active quaeritāvī, supine quaeritātum); first conjugation

  1. to seek, search, or look for earnestly
  2. to ask, inquire, or demand earnestly

Conjugation edit

   Conjugation of quaeritō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present quaeritō quaeritās quaeritat quaeritāmus quaeritātis quaeritant
imperfect quaeritābam quaeritābās quaeritābat quaeritābāmus quaeritābātis quaeritābant
future quaeritābō quaeritābis quaeritābit quaeritābimus quaeritābitis quaeritābunt
perfect quaeritāvī quaeritāvistī quaeritāvit quaeritāvimus quaeritāvistis quaeritāvērunt,
quaeritāvēre
pluperfect quaeritāveram quaeritāverās quaeritāverat quaeritāverāmus quaeritāverātis quaeritāverant
future perfect quaeritāverō quaeritāveris quaeritāverit quaeritāverimus quaeritāveritis quaeritāverint
passive present quaeritor quaeritāris,
quaeritāre
quaeritātur quaeritāmur quaeritāminī quaeritantur
imperfect quaeritābar quaeritābāris,
quaeritābāre
quaeritābātur quaeritābāmur quaeritābāminī quaeritābantur
future quaeritābor quaeritāberis,
quaeritābere
quaeritābitur quaeritābimur quaeritābiminī quaeritābuntur
perfect quaeritātus + present active indicative of sum
pluperfect quaeritātus + imperfect active indicative of sum
future perfect quaeritātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present quaeritem quaeritēs quaeritet quaeritēmus quaeritētis quaeritent
imperfect quaeritārem quaeritārēs quaeritāret quaeritārēmus quaeritārētis quaeritārent
perfect quaeritāverim quaeritāverīs quaeritāverit quaeritāverīmus quaeritāverītis quaeritāverint
pluperfect quaeritāvissem quaeritāvissēs quaeritāvisset quaeritāvissēmus quaeritāvissētis quaeritāvissent
passive present quaeriter quaeritēris,
quaeritēre
quaeritētur quaeritēmur quaeritēminī quaeritentur
imperfect quaeritārer quaeritārēris,
quaeritārēre
quaeritārētur quaeritārēmur quaeritārēminī quaeritārentur
perfect quaeritātus + present active subjunctive of sum
pluperfect quaeritātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present quaeritā quaeritāte
future quaeritātō quaeritātō quaeritātōte quaeritantō
passive present quaeritāre quaeritāminī
future quaeritātor quaeritātor quaeritantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives quaeritāre quaeritāvisse quaeritātūrum esse quaeritārī quaeritātum esse quaeritātum īrī
participles quaeritāns quaeritātūrus quaeritātus quaeritandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
quaeritandī quaeritandō quaeritandum quaeritandō quaeritātum quaeritātū

Verb edit

quaeritō

  1. second/third-person singular future active imperative of quaerō

References edit

  • quaerito”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • quaerito”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • quaerito in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.