EtymologyEdit
Borrowed from Late Latin quiētāre, from Latin quiētor. Doublet of the inherited chetare.
PronunciationEdit
- IPA(key): /kwjeˈta.re/, /kwi.eˈta.re/[1]
- Rhymes: -are
- Syllabification: quie‧tà‧re, qui‧e‧tà‧re
quietàre (first-person singular present quièto or quiéto[1], first-person singular past historic quietài, past participle quietàto, auxiliary avére)
- (transitive) to calm, subside
- Synonyms: acquietare, calmare
ConjugationEdit
infinitive
|
quietàre
|
---|
auxiliary verb
|
avére
|
gerund
|
quietàndo
|
---|
present participle
|
quietànte
|
past participle
|
quietàto
|
---|
person
|
singular
|
plural
|
---|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
---|
indicative
|
io
|
tu
|
lui/lei, esso/essa
|
noi
|
voi
|
loro, essi/esse
|
---|
present
|
quièto, quiéto[1] |
quièti, quiéti[1] |
quièta, quiéta[1] |
quietiàmo
|
quietàte
|
quiètano, quiétano[1] |
---|
imperfect
|
quietàvo
|
quietàvi
|
quietàva
|
quietavàmo
|
quietavàte
|
quietàvano
|
---|
past historic
|
quietài
|
quietàsti
|
quietò
|
quietàmmo
|
quietàste
|
quietàrono
|
---|
future
|
quieterò
|
quieterài
|
quieterà
|
quieterémo
|
quieteréte
|
quieterànno
|
---|
conditional
|
io
|
tu
|
lui/lei, esso/essa
|
noi
|
voi
|
loro, essi/esse
|
---|
present
|
quieterèi
|
quieterésti
|
quieterèbbe, quieterébbe
|
quieterémmo
|
quieteréste
|
quieterèbbero, quieterébbero
|
---|
subjunctive
|
che io
|
che tu
|
che lui/che lei, che esso/che essa
|
che noi
|
che voi
|
che loro, che essi/che esse
|
---|
present
|
quièti, quiéti[1] |
quièti, quiéti[1] |
quièti, quiéti[1] |
quietiàmo
|
quietiàte
|
quiètino, quiétino[1] |
---|
imperfect
|
quietàssi
|
quietàssi
|
quietàsse
|
quietàssimo
|
quietàste
|
quietàssero
|
---|
imperative
|
—
|
tu
|
Lei
|
noi
|
voi
|
Loro
|
---|
|
quièta, quiéta[1] |
quièti, quiéti[1] |
quietiàmo
|
quietàte
|
quiètino, quiétino[1] |
negative imperative
|
|
non quietàre
|
non quièti, non quiéti[1] |
non quietiàmo
|
non quietàte
|
non quiètino, non quiétino[1] |
---|
Derived termsEdit
Related termsEdit
ReferencesEdit