Latin edit

Etymology edit

re- +‎ vincō

Pronunciation edit

Verb edit

revincō (present infinitive revincere, perfect active revīcī, supine revictum); third conjugation

  1. to conquer, subdue
  2. to convict
  3. to refute, disprove

Conjugation edit

   Conjugation of revincō (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present revincō revincis revincit revincimus revincitis revincunt
imperfect revincēbam revincēbās revincēbat revincēbāmus revincēbātis revincēbant
future revincam revincēs revincet revincēmus revincētis revincent
perfect revīcī revīcistī revīcit revīcimus revīcistis revīcērunt,
revīcēre
pluperfect revīceram revīcerās revīcerat revīcerāmus revīcerātis revīcerant
future perfect revīcerō revīceris revīcerit revīcerimus revīceritis revīcerint
passive present revincor revinceris,
revincere
revincitur revincimur revinciminī revincuntur
imperfect revincēbar revincēbāris,
revincēbāre
revincēbātur revincēbāmur revincēbāminī revincēbantur
future revincar revincēris,
revincēre
revincētur revincēmur revincēminī revincentur
perfect revictus + present active indicative of sum
pluperfect revictus + imperfect active indicative of sum
future perfect revictus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present revincam revincās revincat revincāmus revincātis revincant
imperfect revincerem revincerēs revinceret revincerēmus revincerētis revincerent
perfect revīcerim revīcerīs revīcerit revīcerīmus revīcerītis revīcerint
pluperfect revīcissem revīcissēs revīcisset revīcissēmus revīcissētis revīcissent
passive present revincar revincāris,
revincāre
revincātur revincāmur revincāminī revincantur
imperfect revincerer revincerēris,
revincerēre
revincerētur revincerēmur revincerēminī revincerentur
perfect revictus + present active subjunctive of sum
pluperfect revictus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present revince revincite
future revincitō revincitō revincitōte revincuntō
passive present revincere revinciminī
future revincitor revincitor revincuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives revincere revīcisse revictūrum esse revincī revictum esse revictum īrī
participles revincēns revictūrus revictus revincendus,
revincundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
revincendī revincendō revincendum revincendō revictum revictū

Descendants edit

  • English: revince, revict
  • Spanish: revencer

References edit

  • revinco”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • revinco”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • revinco in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.