reze
Albanian edit
Noun edit
reze
See also edit
Dutch edit
Pronunciation edit
- Rhymes: -eːzə
Verb edit
reze
Anagrams edit
Galician edit
Verb edit
reze
- (reintegrationist norm) inflection of rezar:
Hungarian edit
Etymology edit
réz (“copper”) + -e (“his/her/its”, possessive suffix)
Pronunciation edit
Noun edit
reze
- third-person singular single-possession possessive of réz
Declension edit
Inflection (stem in long/high vowel, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | reze | — |
accusative | rezét | — |
dative | rezének | — |
instrumental | rezével | — |
causal-final | rezéért | — |
translative | rezévé | — |
terminative | rezéig | — |
essive-formal | rezeként | — |
essive-modal | — | — |
inessive | rezében | — |
superessive | rezén | — |
adessive | rezénél | — |
illative | rezébe | — |
sublative | rezére | — |
allative | rezéhez | — |
elative | rezéből | — |
delative | rezéről | — |
ablative | rezétől | — |
non-attributive possessive - singular |
rezéé | — |
non-attributive possessive - plural |
rezééi | — |
Portuguese edit
Verb edit
reze
- inflection of rezar:
Turkish edit
Etymology edit
From Ottoman Turkish رزه (reze). Compare Arabic رَزّة (razza).
Noun edit
reze (definite accusative rezeyi, plural rezeler)
- door hinge
- thumb latch
References edit
- Kélékian, Diran (1911), “رزه”, in Dictionnaire turc-français, Constantinople: Mihran, page 620
- Nişanyan, Sevan (2002–), “reze”, in Nişanyan Sözlük
- Avery, Robert et al., editors (2013) The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN