rozkładnica

See also: rozkładnicą

Polish

Etymology

From rozkładać +‎ -nica. First attested in 1861.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔs.kwadˈɲi.t͡sa/
• Rhymes: -it͡sa
• Syllabification: roz‧kład‧ni‧ca

Noun

rozkładnica f

1. (obsolete, rare, grammar) Synonym of rozkładnik

Declension

Declension of rozkładnica

	singular	plural
nominative	rozkładnica	rozkładnice
genitive	rozkładnicy	rozkładnic
dative	rozkładnicy	rozkładnicom
accusative	rozkładnicę	rozkładnice
instrumental	rozkładnicą	rozkładnicami
locative	rozkładnicy	rozkładnicach
vocative	rozkładnico	rozkładnice

Related terms

adjectives

• rozkładalny
• rozkładczy
• rozkładniczy
• rozkładny
• rozkładowy

 

adverbs

• rozkładczo
• rozkładowo

 

nouns

• rozkład
• rozkładacz
• rozkładalność
• rozkładarka
• rozkładczość
• rozkładka
• rozkładnia
• rozkładnik
• rozkładowiec
• rozkładowość
• rozkładówka
• rozkładziny

 

verbs

• kładać impf
• kłaść impf
• rozkładać impf
• rozkłaść pf