rozkładny
Polish edit
Etymology edit
From rozkład + -ny. First attested in 1808.[1]
Pronunciation edit
Adjective edit
rozkładny (not comparable, no derived adverb)
- (obsolete) Synonym of rozkładalny
Declension edit
Declension of rozkładny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | rozkładny | rozkładna | rozkładne | rozkładni | rozkładne | |
| genitive | rozkładnego | rozkładnej | rozkładnego | rozkładnych | ||
| dative | rozkładnemu | rozkładnej | rozkładnemu | rozkładnym | ||
| accusative | rozkładnego | rozkładny | rozkładną | rozkładne | rozkładnych | rozkładne |
| instrumental | rozkładnym | rozkładną | rozkładnym | rozkładnymi | ||
| locative | rozkładnym | rozkładnej | rozkładnym | rozkładnych | ||
Related terms edit
adjectives
adverbs
nouns
verbs
References edit
Further reading edit
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “rozkładny”, in Słownik języka polskiego[2]
- Aleksander Zdanowicz (1861) “rozkładny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[3]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “rozkładny”, in Słownik języka polskiego[4] (in Polish), volume 5, Warsaw, page 640