rozkładny

Polish

Etymology

From rozkład +‎ -ny. First attested in 1808.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔsˈkwad.nɨ/
• Rhymes: -adnɨ
• Syllabification: roz‧kład‧ny

Adjective

rozkładny (not comparable, no derived adverb)

1. (obsolete) Synonym of rozkładalny

Declension

Declension of rozkładny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	rozkładny		rozkładna	rozkładne	rozkładni	rozkładne
genitive	rozkładnego		rozkładnej	rozkładnego	rozkładnych
dative	rozkładnemu		rozkładnej	rozkładnemu	rozkładnym
accusative	rozkładnego	rozkładny	rozkładną	rozkładne	rozkładnych	rozkładne
instrumental	rozkładnym		rozkładną	rozkładnym	rozkładnymi
locative	rozkładnym		rozkładnej	rozkładnym	rozkładnych

Related terms

adjectives

• rozkładalny
• rozkładczy
• rozkładniczy
• rozkładowy

 

adverbs

• rozkładczo
• rozkładowo

 

nouns

• rozkład
• rozkładacz
• rozkładalność
• rozkładarka
• rozkładczość
• rozkładka
• rozkładnia
• rozkładnica
• rozkładnik
• rozkładowiec
• rozkładowość
• rozkładówka
• rozkładziny

 

verbs

• kładać impf
• kłaść impf
• rozkładać impf
• rozkłaść pf

 

Further reading

• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “rozkładny”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “rozkładny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “rozkładny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 640