rozkładczo

Polish

Etymology

From rozkładczy +‎ -o. First attested in 1852.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔsˈkwat.t͡ʂɔ/
• Rhymes: -att͡ʂɔ
• Syllabification: roz‧kład‧czo

Adverb

rozkładczo (not comparable)

1. (rare, obsolete) corrupting

Related terms

adjectives

• rozkładalny
• rozkładczy
• rozkładniczy
• rozkładny
• rozkładowy

 

adverb

• rozkładowo

 

nouns

• rozkład
• rozkładacz
• rozkładalność
• rozkładarka
• rozkładczość
• rozkładka
• rozkładnia
• rozkładnica
• rozkładnik
• rozkładowiec
• rozkładowość
• rozkładówka
• rozkładziny

 

verbs

• kładać impf
• kłaść impf
• rozkładać impf
• rozkłaść pf

 

Further reading

• “rozkładczo”, in Słownik gramatyczny języka polskiego [Grammatical Dictionary of Polish], 2022