rozkłaść

Polish

Etymology

From roz- +‎ kłaść. First attested in 1561.

Pronunciation

• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈrɔs.kɫaɕt͡ɕ/

Verb

rozkłaść pf

1. (transitive, Middle Polish) to spread (to put in different places)
2. (transitive, Middle Polish) to take apart (to separate into pieces)
3. (reflexive with się, Middle Polish) to spread out for a feast

Related terms

adjectives

• rozkładalny
• rozkładczy
• rozkładniczy
• rozkładny
• rozkładowy

 

adverbs

• rozkładczo
• rozkładowo

 

nouns

• rozkład
• rozkładacz
• rozkładalność
• rozkładarka
• rozkładczość
• rozkładka
• rozkładnia
• rozkładnica
• rozkładnik
• rozkładowiec
• rozkładowość
• rozkładówka
• rozkładziny

 

verbs

• kładać impf
• kłaść impf
• rozkładać impf

 

References

• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “rozkłaść”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “rozkłaść się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]