Polish

edit

Etymology

edit

From rozkładać +‎ -owiec. First attested in 1885.[1]

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /rɔs.kwaˈdɔ.vjɛt͡s/
  • Rhymes: -ɔvjɛt͡s
  • Syllabification: roz‧kła‧do‧wiec

Noun

edit

rozkładowiec m pers

  1. (rare, archaic) corrupter
    Synonym: demoralizator

Declension

edit
edit
adjectives
adverbs
nouns
verbs

References

edit
  1. ^ Biesiada Literacka : pismo literacko-polityczne illustrowane[1] (in Polish), volume 19, number 8, 1885 February 20, page 114

Further reading

edit
  • rozkładowiec in Polish dictionaries at PWN
  • rozkładowiec in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
  • rozkładowiec”, in Słownik gramatyczny języka polskiego [Grammatical Dictionary of Polish], 2022