rozkładowiec
Polish
editEtymology
editFrom rozkładać + -owiec. First attested in 1885.[1]
Pronunciation
editNoun
editrozkładowiec m pers
- (rare, archaic) corrupter
- Synonym: demoralizator
Declension
editDeclension of rozkładowiec
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | rozkładowiec | rozkładowcy/rozkładowce (deprecative) |
genitive | rozkładowca | rozkładowców |
dative | rozkładowcowi | rozkładowcom |
accusative | rozkładowca | rozkładowców |
instrumental | rozkładowcem | rozkładowcami |
locative | rozkładowcu | rozkładowcach |
vocative | rozkładowcze | rozkładowcy |
Related terms
editadjectives
adverbs
nouns
verbs
References
editFurther reading
edit- rozkładowiec in Polish dictionaries at PWN
- rozkładowiec in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
- “rozkładowiec”, in Słownik gramatyczny języka polskiego [Grammatical Dictionary of Polish], 2022