rozmienić

Polish

Etymology

From roz- +‎ mienić.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔzˈmjɛ.ɲit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛɲit͡ɕ
• Syllabification: roz‧mie‧nić

Verb

rozmienić pf (imperfective rozmieniać)

1. (transitive) to break, to change (divide money into smaller units)

Conjugation

Conjugation of rozmienić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozmienić
future tense	1st	rozmienię			rozmienimy
	2nd	rozmienisz			rozmienicie
	3rd	rozmieni			rozmienią
	impersonal	rozmieni się
past tense	1st	rozmieniłem, -(e)m rozmienił	rozmieniłam, -(e)m rozmieniła	rozmieniłom, -(e)m rozmieniło	rozmieniliśmy, -(e)śmy rozmienili	rozmieniłyśmy, -(e)śmy rozmieniły
	2nd	rozmieniłeś, -(e)ś rozmienił	rozmieniłaś, -(e)ś rozmieniła	rozmieniłoś, -(e)ś rozmieniło	rozmieniliście, -(e)ście rozmienili	rozmieniłyście, -(e)ście rozmieniły
	3rd	rozmienił	rozmieniła	rozmieniło	rozmienili	rozmieniły
	impersonal	rozmieniono
conditional	1st	rozmieniłbym, bym rozmienił	rozmieniłabym, bym rozmieniła	rozmieniłobym, bym rozmieniło	rozmienilibyśmy, byśmy rozmienili	rozmieniłybyśmy, byśmy rozmieniły
	2nd	rozmieniłbyś, byś rozmienił	rozmieniłabyś, byś rozmieniła	rozmieniłobyś, byś rozmieniło	rozmienilibyście, byście rozmienili	rozmieniłybyście, byście rozmieniły
	3rd	rozmieniłby, by rozmienił	rozmieniłaby, by rozmieniła	rozmieniłoby, by rozmieniło	rozmieniliby, by rozmienili	rozmieniłyby, by rozmieniły
	impersonal	rozmieniono by
imperative	1st	niech rozmienię			rozmieńmy
	2nd	rozmień			rozmieńcie
	3rd	niech rozmieni			niech rozmienią
passive adjectival participle		rozmieniony	rozmieniona	rozmienione	rozmienieni	rozmienione
anterior adverbial participle		rozmieniwszy
verbal noun		rozmienienie

Further reading

• rozmienić in Polish dictionaries at PWN