rozwidlić

Polish

Etymology

From roz- +‎ widły +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔzˈvid.lit͡ɕ/
• Rhymes: -idlit͡ɕ
• Syllabification: roz‧wid‧lić

Verb

rozwidlić pf (imperfective rozwidlać)

1. (reflexive with się) to fork (to divide into two or more branches)

Conjugation

Conjugation of rozwidlić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozwidlić
future tense	1st	rozwidlę			rozwidlimy
	2nd	rozwidlisz			rozwidlicie
	3rd	rozwidli			rozwidlą
	impersonal	rozwidli się
past tense	1st	rozwidliłem, -(e)m rozwidlił	rozwidliłam, -(e)m rozwidliła	rozwidliłom, -(e)m rozwidliło	rozwidliliśmy, -(e)śmy rozwidlili	rozwidliłyśmy, -(e)śmy rozwidliły
	2nd	rozwidliłeś, -(e)ś rozwidlił	rozwidliłaś, -(e)ś rozwidliła	rozwidliłoś, -(e)ś rozwidliło	rozwidliliście, -(e)ście rozwidlili	rozwidliłyście, -(e)ście rozwidliły
	3rd	rozwidlił	rozwidliła	rozwidliło	rozwidlili	rozwidliły
	impersonal	rozwidlono
conditional	1st	rozwidliłbym, bym rozwidlił	rozwidliłabym, bym rozwidliła	rozwidliłobym, bym rozwidliło	rozwidlilibyśmy, byśmy rozwidlili	rozwidliłybyśmy, byśmy rozwidliły
	2nd	rozwidliłbyś, byś rozwidlił	rozwidliłabyś, byś rozwidliła	rozwidliłobyś, byś rozwidliło	rozwidlilibyście, byście rozwidlili	rozwidliłybyście, byście rozwidliły
	3rd	rozwidliłby, by rozwidlił	rozwidliłaby, by rozwidliła	rozwidliłoby, by rozwidliło	rozwidliliby, by rozwidlili	rozwidliłyby, by rozwidliły
	impersonal	rozwidlono by
imperative	1st	niech rozwidlę			rozwidlijmy
	2nd	rozwidlij			rozwidlijcie
	3rd	niech rozwidli			niech rozwidlą
passive adjectival participle		rozwidlony	rozwidlona	rozwidlone	rozwidleni	rozwidlone
anterior adverbial participle		rozwidliwszy
verbal noun		rozwidlenie

Derived terms

adjective

• rozwidlony

 

noun

• rozwidlenie

 

Further reading

• rozwidlić in Polish dictionaries at PWN