Inherited from Proto-Slavic *ruxnǫti.
runąć pf
- (intransitive) to collapse
- Synonym: zawalić się
- (intransitive) to swoop
- Synonym: spaść
- (intransitive) to plummet
Conjugation of runąć pf
|
runąć
|
runę
|
runiemy
|
runiesz
|
runiecie
|
runie
|
runą
|
runie się
|
runąłem, -(e)m runął
|
runęłam, -(e)m runęła
|
runęłom, -(e)m runęło
|
runęliśmy, -(e)śmy runęli
|
runęłyśmy, -(e)śmy runęły
|
runąłeś, -(e)ś runął
|
runęłaś, -(e)ś runęła
|
runęłoś, -(e)ś runęło
|
runęliście, -(e)ście runęli
|
runęłyście, -(e)ście runęły
|
runął
|
runęła
|
runęło
|
runęli
|
runęły
|
runięto
|
runąłbym, bym runął
|
runęłabym, bym runęła
|
runęłobym, bym runęło
|
runęlibyśmy, byśmy runęli
|
runęłybyśmy, byśmy runęły
|
runąłbyś, byś runął
|
runęłabyś, byś runęła
|
runęłobyś, byś runęło
|
runęlibyście, byście runęli
|
runęłybyście, byście runęły
|
runąłby, by runął
|
runęłaby, by runęła
|
runęłoby, by runęło
|
runęliby, by runęli
|
runęłyby, by runęły
|
runięto by
|
niech runę
|
ruńmy
|
ruń
|
ruńcie
|
niech runie
|
niech runą
|
runąwszy
|
runięcie
|
- runąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- runąć in Polish dictionaries at PWN