skaði

See also: Skathi

Contents

FaroeseEdit

EtymologyEdit

From Old Norse skaði, from Proto-Germanic *skaþô, from Proto-Indo-European *(s)kēt- (“damage, harm”).

PronunciationEdit

• IPA^(key): /ˈskɛaːjɪ/

  Rhymes: -ɛaːjɪ

NounEdit

skaði m (genitive singular skaða, plural skaðar)

1. damage, harm

DeclensionEdit

m1	Singular		Plural
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Nominative	skaði	skaðin	skaðar	skaðarnir
Accusative	skaða	skaðan	skaðar	skaðarnar
Dative	skaða	skaðanum	skaðum	skaðunum
Genitive	skaða	skaðans	skaða	skaðanna

---

IcelandicEdit

EtymologyEdit

From Old Norse skaði, from Proto-Germanic *skaþô, from Proto-Indo-European *(s)kēt- (“damage, harm”).

PronunciationEdit

• IPA^(key): /ˈskaːðɪ/

  Rhymes: -aːðɪ

NounEdit

skaði m (genitive singular skaða, nominative plural skaðar)

1. harm, damage

   Enginn skaði skeður!

   No harm done!

2. loss

DeclensionEdit

declension of skaði

m-w1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	skaði	skaðinn	skaðar	skaðarnir
accusative	skaða	skaðann	skaða	skaðana
dative	skaða	skaðanum	sköðum	sköðunum
genitive	skaða	skaðans	skaða	skaðanna

SynonymsEdit

• (harm): mein

---

Old NorseEdit

EtymologyEdit

From Proto-Germanic *skaþô, from Proto-Indo-European *(s)kēt- (“damage, harm”).

NounEdit

skaði m (genitive skaða, plural skaðar)

1. harm, damage

   gera einum skaða

   to do someone harm

2. loss
3. murder, bane, death

   verða einum at skaða

   become someone's bane

DeclensionEdit

  Declension of skaði (weak an-stem)

masculine	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	skaði	skaðinn	skaðar	skaðarnir
accusative	skaða	skaðann	skaða	skaðana
dative	skaða	skaðanum	skǫðum	skǫðunum
genitive	skaða	skaðans	skaða	skaðanna

DescendantsEdit

• Norwegian: skade (Bokmål). skade (Nynorsk)