Latin edit

Etymology edit

By haplology, from sollicitus +‎ -tūdō.

Noun edit

sollicitūdō f (genitive sollicitūdinis); third declension

  1. anxiety, worry, concern, uneasiness
    Synonym: cūra
  2. watchful concern, solicitude
    1. (Late Latin) responsibility
  3. anxious care or attention, painstakingness
    Synonyms: cūra, cūrātiō, cultūra, tūtēla

Declension edit

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative sollicitūdō sollicitūdinēs
Genitive sollicitūdinis sollicitūdinum
Dative sollicitūdinī sollicitūdinibus
Accusative sollicitūdinem sollicitūdinēs
Ablative sollicitūdine sollicitūdinibus
Vocative sollicitūdō sollicitūdinēs

Descendants edit

References edit

  • sollicitudo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • sollicitudo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • sollicitudo in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • sollicitudo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • to be vexed, mortified, anxious: in aegritudine, sollicitudine esse
    • to be vexed, mortified, anxious: aegritudine, sollicitudine affici
    • something harasses me, makes me anxious: aliquid me sollicitat, me sollicitum habet, mihi sollicitudini est, mihi sollicitudinem affert