sommeren

Danish

Noun

sommeren c

1. definite singular of sommer

Dutch

Etymology

From French sommer.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

sommeren

1. to sum up, to add up
2. to demand, to dun (a payment)

Conjugation

Conjugation of sommeren (weak)
infinitive	sommeren
past singular	sommeerde
past participle	gesommeerd
infinitive	sommeren
gerund	sommeren n
	present tense	past tense
1st person singular	sommeer	sommeerde
2nd person sing. (jij)	sommeert, sommeer2	sommeerde
2nd person sing. (u)	sommeert	sommeerde
2nd person sing. (gij)	sommeert	sommeerde
3rd person singular	sommeert	sommeerde
plural	sommeren	sommeerden
subjunctive sing.1	sommere	sommeerde
subjunctive plur.1	sommeren	sommeerden
imperative sing.	sommeer
imperative plur.1	sommeert
participles	sommerend	gesommeerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Synonyms

• (add): optellen

Norwegian Bokmål

Noun

sommeren m

1. definite singular of sommer