spętać

Polish

Etymology

From s- +‎ pętać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈspɛn.tat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛntat͡ɕ
• Syllabification: spę‧tać

Verb

spętać pf (imperfective pętać)

1. (transitive) to fetter, to tether

Conjugation

Conjugation of spętać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		spętać
future tense	1st	spętam			spętamy
	2nd	spętasz			spętacie
	3rd	spęta			spętają
	impersonal	spęta się
past tense	1st	spętałem, -(e)m spętał	spętałam, -(e)m spętała	spętałom, -(e)m spętało	spętaliśmy, -(e)śmy spętali	spętałyśmy, -(e)śmy spętały
	2nd	spętałeś, -(e)ś spętał	spętałaś, -(e)ś spętała	spętałoś, -(e)ś spętało	spętaliście, -(e)ście spętali	spętałyście, -(e)ście spętały
	3rd	spętał	spętała	spętało	spętali	spętały
	impersonal	spętano
conditional	1st	spętałbym, bym spętał	spętałabym, bym spętała	spętałobym, bym spętało	spętalibyśmy, byśmy spętali	spętałybyśmy, byśmy spętały
	2nd	spętałbyś, byś spętał	spętałabyś, byś spętała	spętałobyś, byś spętało	spętalibyście, byście spętali	spętałybyście, byście spętały
	3rd	spętałby, by spętał	spętałaby, by spętała	spętałoby, by spętało	spętaliby, by spętali	spętałyby, by spętały
	impersonal	spętano by
imperative	1st	niech spętam			spętajmy
	2nd	spętaj			spętajcie
	3rd	niech spęta			niech spętają
passive adjectival participle		spętany	spętana	spętane	spętani	spętane
anterior adverbial participle		spętawszy
verbal noun		spętanie

Further reading

• spętać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• spętać in Polish dictionaries at PWN