spocić

Polish edit

From s- +‎ pocić.

spocić pf (imperfective pocić)

(reflexive with się) to sweat (to emit sweat)
(reflexive with się, colloquial) to sweat (to work hard)
Synonym: natrudzić się

Conjugation of spocić pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		spocić
future tense	1^st	spocę			spocimy
	2^nd	spocisz			spocicie
	3^rd	spoci			spocą
	impersonal	spoci się
past tense	1^st	spociłem, -(e)m spocił	spociłam, -(e)m spociła	spociłom, -(e)m spociło	spociliśmy, -(e)śmy spocili	spociłyśmy, -(e)śmy spociły
	2^nd	spociłeś, -(e)ś spocił	spociłaś, -(e)ś spociła	spociłoś, -(e)ś spociło	spociliście, -(e)ście spocili	spociłyście, -(e)ście spociły
	3^rd	spocił	spociła	spociło	spocili	spociły
	impersonal	spocono
conditional	1^st	spociłbym, bym spocił	spociłabym, bym spociła	spociłobym, bym spociło	spocilibyśmy, byśmy spocili	spociłybyśmy, byśmy spociły
	2^nd	spociłbyś, byś spocił	spociłabyś, byś spociła	spociłobyś, byś spociło	spocilibyście, byście spocili	spociłybyście, byście spociły
	3^rd	spociłby, by spocił	spociłaby, by spociła	spociłoby, by spociło	spociliby, by spocili	spociłyby, by spociły
	impersonal	spocono by
imperative	1^st	niech spocę			spoćmy
	2^nd	spoć			spoćcie
	3^rd	niech spoci			niech spocą
passive adjectival participle		spocony	spocona	spocone	spoceni	spocone
anterior adverbial participle		spociwszy
verbal noun		spocenie

verbs