stärwe

North Frisian

Verb

stärwe

1. (Mooring) to die

Conjugation

Mooring conjugation of stärwe

infinitive I	stärwe
infinitive II	tu stärwen
infinitive III	än stärw
past participle	störwen
imperative	stärw
	present	past
1st-person singular	ik stärw	ik störw
2nd-person singular	dü steerfst	dü störwst
3rd-person singular	hi/jü/et steerft	hi/jü/et störw
1st-person dual	wat stärwe	wat störwen
2nd-person dual	jat stärwe	jat störwen
1st-person plural	we stärwe	we störwen
2nd-person plural	jam stärwe	jam störwen
3rd-person plural	ja stärwe	ja störwen
	perfect	pluperfect
1st-person singular	ik hääw störwen	ik häi störwen
2nd-person singular	dü hääst störwen	dü häist störwen
3rd-person singular	hi/jü/et heet störwen	hi/jü/et häi störwen
1st-person dual	wat hääwe störwen	wat häin störwen
2nd-person dual	jat hääwe störwen	jat häin störwen
1st-person plural	we hääwe störwen	we häin störwen
2nd-person plural	jam hääwe störwen	jam häin störwen
3rd-person plural	ja hääwe störwen	ja häin störwen
	future
1st-person singular	ik wård stärwe
2nd-person singular	dü wårst stärwe
3rd-person singular	hi/jü/et wårt stärwe
1st-person dual	wat wårde stärwe
2nd-person dual	jat wårde stärwe
1st-person plural	we wårde stärwe
2nd-person plural	jam wårde stärwe
3rd-person plural	ja wårde stärwe