stoïcijns

Dutch

Etymology

From stoïcijn +‎ -s.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌstoː.iˈsɛi̯ns/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: sto‧i‧cijns
• Rhymes: -ɛi̯ns

Adjective

stoïcijns (comparative stoïcijnser, superlative meest stoïcijns or stoïcijnst)

1. stoic, unaffected by pain or emotion, unemotional

   Synonym: stoïsch

2. (less common) stoic, pertaining to stoicism

   Synonym: stoïsch

Inflection

Declension of stoïcijns
uninflected	stoïcijns
inflected	stoïcijnse
comparative	stoïcijnser
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		stoïcijns	stoïcijnser	het stoïcijnst het stoïcijnste
indefinite	m./f. sing.	stoïcijnse	stoïcijnsere	stoïcijnste
	n. sing.	stoïcijns	stoïcijnser	stoïcijnste
	plural	stoïcijnse	stoïcijnsere	stoïcijnste
definite		stoïcijnse	stoïcijnsere	stoïcijnste
partitive		stoïcijns	stoïcijnsers	—

Derived terms

• stoïcijnsheid