succollo
Latin edit
Alternative forms edit
Etymology edit
From sub- (“up to”) + collum (“the neck”) + -ō (suffix forming first-conjugation verbs)
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /sukˈkol.loː/, [s̠ʊkˈkɔlːʲoː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /sukˈkol.lo/, [sukˈkɔlːo]
Verb edit
succollō (present infinitive succollāre, perfect active succollāvī, supine succollātum); first conjugation
- (transitive, very rare in the Classical period) I take upon the neck or shoulder, I shoulder
- c. 77 CE – 79 CE, Pliny the Elder, Naturalis Historia 35.117:
- sunt in eius exemplaribus nobiles palustri accessu villae, succollatis sponsione mulieribus labantes, trepidis quae feruntur, plurimae praeterea tales argutiae facetissimi salis.
- p. 1659, Olaus Borrichius, “Amagria Vindicata [The Defence of Amager]” (chapter 66), in Fridericus Rostgaard, editor, Deliciæ quorundam poëtarum Danorum [The Charms of a Number of Danish Poets], volume II, Lugdunum Batavorum: apud Jordanum Luchtmans, published 1693, page 510, lines 12–14:
- Queis immortales Cragii, Bielkique, Friſique, / Et Schelii, Vindique, incorruptique Sefeldi / Succollant, dextriſque hoſtilia cœpta refellunt.
- (please add an English translation of this quotation)
Conjugation edit
Further reading edit
- “succollo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- SUCCOLARE in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- succollo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette, page 1505/3.