surrepo
Latin edit
Alternative forms edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /surˈreː.poː/, [s̠ʊrˈreːpoː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /surˈre.po/, [surˈrɛːpo]
Verb edit
surrēpō (present infinitive surrēpere, perfect active surrēpsī, supine surrēptum); third conjugation
- to creep under or along, to come upon unawares
- c. 1500, Celio Calcagnini, Epitoma Quod animalium cura data sit Prometheo ac Epimetheo:
- Armavit nonnulla, inermibus etiam aliquod ad salutem munimentum excogitavit: quae nam exiguo corpore clauserat, partim per aerem pennis attolli, partim per terram surrepere iussit; quae vero in amplam molem auxerat, crassitudine sua roboravit; mox ea ut calorem et frigus facile perferrent pilis, setis, pellibusque vestivit; pedes etiam qui corpora sustinerent, ungulis callisque obduravit.
- to slide under
- (transitive or intransitive) to insinuate oneself into
- Silius Italicus, Punica 15.136:
- terror subrēpit pectora
- terror insinuates itself into (men's) hearts
- terror subrēpit pectora
Conjugation edit
Derived terms edit
References edit
- “surrepo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- surrepo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.