tinnitus
See also: Tinnitus
English edit
Etymology edit
From Latin tinnītus (“a jingling, ringing”).
Pronunciation edit
Noun edit
tinnitus (countable and uncountable, plural tinnituses)
- (pathology) The perception of noise, such as a ringing or beating sound, which has no external source.
Synonyms edit
Translations edit
perception of nonexistent noise
|
Czech edit
Alternative forms edit
Pronunciation edit
Noun edit
tinnitus m inan
Declension edit
This noun needs an inflection-table template.
Finnish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
tinnitus
Declension edit
Inflection of tinnitus (Kotus type 39/vastaus, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | tinnitus | tinnitukset | ||
genitive | tinnituksen | tinnitusten tinnituksien | ||
partitive | tinnitusta | tinnituksia | ||
illative | tinnitukseen | tinnituksiin | ||
singular | plural | |||
nominative | tinnitus | tinnitukset | ||
accusative | nom. | tinnitus | tinnitukset | |
gen. | tinnituksen | |||
genitive | tinnituksen | tinnitusten tinnituksien | ||
partitive | tinnitusta | tinnituksia | ||
inessive | tinnituksessa | tinnituksissa | ||
elative | tinnituksesta | tinnituksista | ||
illative | tinnitukseen | tinnituksiin | ||
adessive | tinnituksella | tinnituksilla | ||
ablative | tinnitukselta | tinnituksilta | ||
allative | tinnitukselle | tinnituksille | ||
essive | tinnituksena | tinnituksina | ||
translative | tinnitukseksi | tinnituksiksi | ||
abessive | tinnituksetta | tinnituksitta | ||
instructive | — | tinnituksin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Further reading edit
- “tinnitus”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03
Anagrams edit
Latin edit
Etymology edit
From tinniō (“ring, jingle, clink”) + -tus (abstract noun suffix).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /tinˈniː.tus/, [t̪ɪnˈniːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /tinˈni.tus/, [t̪inˈniːt̪us]
Noun edit
tinnītus m (genitive tinnītūs); fourth declension
Declension edit
Fourth-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | tinnītus | tinnītūs |
Genitive | tinnītūs | tinnītuum |
Dative | tinnītuī | tinnītibus |
Accusative | tinnītum | tinnītūs |
Ablative | tinnītū | tinnītibus |
Vocative | tinnītus | tinnītūs |
Descendants edit
- → Czech: tinnitus, tinitus
- → English: tinnitus
- → German: Tinnitus
- → Finnish: tinnitus
- Portuguese: tinido
References edit
- “tinnitus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “tinnitus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- tinnitus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
Portuguese edit
Noun edit
tinnitus m (uncountable)
Spanish edit
Noun edit
tinnitus m (plural tinnitus)
Further reading edit
- “tinnitus”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
Swedish edit
Etymology edit
Noun edit
tinnitus c