traditiegetrouw

Dutch

Etymology

Compound of traditie +‎ getrouw.

Pronunciation

• IPA^(key): /traːˌdi.(t)si.ɣəˈtrɑu̯/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: tra‧di‧tie‧ge‧trouw
• Rhymes: -ɑu̯

Adverb

traditiegetrouw

1. true to tradition, observing tradition

Adjective

traditiegetrouw (comparative traditiegetrouwer, superlative traditiegetrouwst)

1. true to tradition, observing tradition

Inflection

Declension of traditiegetrouw
uninflected	traditiegetrouw
inflected	traditiegetrouwe
comparative	traditiegetrouwer
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		traditiegetrouw	traditiegetrouwer	het traditiegetrouwst het traditiegetrouwste
indefinite	m./f. sing.	traditiegetrouwe	traditiegetrouwere	traditiegetrouwste
	n. sing.	traditiegetrouw	traditiegetrouwer	traditiegetrouwste
	plural	traditiegetrouwe	traditiegetrouwere	traditiegetrouwste
definite		traditiegetrouwe	traditiegetrouwere	traditiegetrouwste
partitive		traditiegetrouws	traditiegetrouwers	—