traditiegetrouw
Dutch edit
Etymology edit
Compound of traditie + getrouw.
Pronunciation edit
Adverb edit
traditiegetrouw
Adjective edit
traditiegetrouw (comparative traditiegetrouwer, superlative traditiegetrouwst)
Inflection edit
| Inflection of traditiegetrouw | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | traditiegetrouw | |||
| inflected | traditiegetrouwe | |||
| comparative | traditiegetrouwer | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | traditiegetrouw | traditiegetrouwer | het traditiegetrouwst het traditiegetrouwste | |
| indefinite | m./f. sing. | traditiegetrouwe | traditiegetrouwere | traditiegetrouwste |
| n. sing. | traditiegetrouw | traditiegetrouwer | traditiegetrouwste | |
| plural | traditiegetrouwe | traditiegetrouwere | traditiegetrouwste | |
| definite | traditiegetrouwe | traditiegetrouwere | traditiegetrouwste | |
| partitive | traditiegetrouws | traditiegetrouwers | — | |