transcórrer
See also: transcorrer
Catalan edit
Etymology edit
Semi-learned borrowing from Latin trānscurrere.
Pronunciation edit
Verb edit
transcórrer (first-person singular present transcorro, first-person singular preterite transcorreguí, past participle transcorregut); root stress: (Central, Valencian, Balearic) /o/
Conjugation edit
Conjugation of transcórrer (second conjugation, irregular)
Further reading edit
- “transcórrer” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “transcórrer”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “transcórrer” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “transcórrer” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.