tsjen

West Frisian

Etymology

From Old Frisian tiān, from Proto-West Germanic *teuhan.

Verb

tsjen

1. to trek, to go, to move
2. to pull

Inflection

Conjugation of tsjen

Infinitive: tsjen
	Present tense				Past tense
person	singular		plural		singular		plural
1st	ik	tsjoch	wy	tsjogge	ik	teach	wy	teagen
2nd	do/dû	tsjochst	jimme	tsjogge	do/dû	teachst	jimme	teagen
3rd	hy/sy	tsjocht	hja	tsjogge	hy/sy	teach	hja	teagen
	Present participle		Imperative		Auxiliary		Past participle
	tsjend (tsjende)		tsjoch		wêze		tein

Further reading

• “tsjen (I)”, in Wurdboek fan de Fryske taal (in Dutch), 2011