tytuł

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin titulus. First attested in the 16th century. Doublet of tylda (“tilde”) and tytło (“titlo”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈtɘ.tuw/

• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈtɨ.tuɫ/

• Audio 1:

  (file)

• Audio 2:

  (file)

• Rhymes: -ɘtuw
• Syllabification: ty‧tuł

Noun

tytuł m inan (diminutive tytulik, related adjective tytułowy)

1. title (name of an artistic work)
2. title (the work itself)
3. title (appellation given to a person or family to signify either veneration, official position, social rank, the possession of assets or properties, or a professional or academic qualification)
4. (law) title (right to something) [with do (+ genitive) ‘to what’]
5. (literary) cause (legitimate basis for something) [with do (+ genitive) ‘for what’]

   Synonym: przyczyna

6. (obsolete) name (title by which to call something)

   Synonyms: miano, nazwa

Declension

Declension of tytuł

	singular	plural
nominative	tytuł	tytuły
genitive	tytułu	tytułów
dative	tytułowi	tytułom
accusative	tytuł	tytuły
instrumental	tytułem	tytułami
locative	tytule	tytułach
vocative	tytule	tytuły

Derived terms

nouns

• podtytuł
• tytuł uczestnictwa
• tytułomania

 

prepositions

• tytułem
• z tytułu

 

Related terms

adjectives

• beztytułowy
• tytularny

 

adverbs

• tytularnie

 

nouns

• tytulacja
• tytularność
• tytularz
• tytulatura

 

verbs

• tytułować impf

 

Descendants

• → Belarusian: ты́тул (týtul)
• → Russian: ти́тул (títul)
• → Silesian: tytuł
• → Ukrainian: ти́тул (týtul)

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), tytuł is one of the most used words in Polish, appearing 8 times in scientific texts, 60 times in news, 27 times in essays, 7 times in fiction, and 4 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 106 times, making it the 589th most common word in a corpus of 500,000 words.

Further reading

• tytuł in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• tytuł in Polish dictionaries at PWN
• “TYTUŁ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku, 10.10.2008
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “tytuł”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “tytuł”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “tytuł”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 194

Silesian

Etymology

Borrowed from Polish tytuł.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtɪ.tuw/
• Rhymes: -ɪtuw
• Syllabification: ty‧tuł

Noun

tytuł m inan

1. title

Further reading

• tytuł in silling.org