użyźnić

Polish

Etymology

From u- +‎ żyzny +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈʐɨʑ.ɲit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨʑɲit͡ɕ
• Syllabification: u‧żyź‧nić

Verb

użyźnić pf (imperfective użyźniać)

1. (transitive) to fertilise, to fecundate
2. (reflexive with się) to become fertile, to become fecund

Conjugation

Conjugation of użyźnić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		użyźnić
future tense	1st	użyźnię			użyźnimy
	2nd	użyźnisz			użyźnicie
	3rd	użyźni			użyźnią
	impersonal	użyźni się
past tense	1st	użyźniłem, -(e)m użyźnił	użyźniłam, -(e)m użyźniła	użyźniłom, -(e)m użyźniło	użyźniliśmy, -(e)śmy użyźnili	użyźniłyśmy, -(e)śmy użyźniły
	2nd	użyźniłeś, -(e)ś użyźnił	użyźniłaś, -(e)ś użyźniła	użyźniłoś, -(e)ś użyźniło	użyźniliście, -(e)ście użyźnili	użyźniłyście, -(e)ście użyźniły
	3rd	użyźnił	użyźniła	użyźniło	użyźnili	użyźniły
	impersonal	użyźniono
conditional	1st	użyźniłbym, bym użyźnił	użyźniłabym, bym użyźniła	użyźniłobym, bym użyźniło	użyźnilibyśmy, byśmy użyźnili	użyźniłybyśmy, byśmy użyźniły
	2nd	użyźniłbyś, byś użyźnił	użyźniłabyś, byś użyźniła	użyźniłobyś, byś użyźniło	użyźnilibyście, byście użyźnili	użyźniłybyście, byście użyźniły
	3rd	użyźniłby, by użyźnił	użyźniłaby, by użyźniła	użyźniłoby, by użyźniło	użyźniliby, by użyźnili	użyźniłyby, by użyźniły
	impersonal	użyźniono by
imperative	1st	niech użyźnię			użyźnijmy
	2nd	użyźnij			użyźnijcie
	3rd	niech użyźni			niech użyźnią
passive adjectival participle		użyźniony	użyźniona	użyźnione	użyźnieni	użyźnione
anterior adverbial participle		użyźniwszy
verbal noun		użyźnienie

Further reading

• użyźnić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• użyźnić in Polish dictionaries at PWN