See also: umówką

Old Polish

edit

Etymology

edit

From umowa +‎ -ka. First attested in the fifteenth century.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): (10th–15th CE) /umɔːfka/
  • IPA(key): (15th CE) /umofka/

Noun

edit

umówka n

  1. (attested in Lesser Poland) excuse
    • 1895 [Fifteenth century], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich. Kodeks Działyńskich I[1], Lesser Poland, page 39:
      [P]rzygadza syą, ysze porodzony s plemyenya slacheczskyego... wydawayą syą na lotrowstwo... a swą wolą bywayą zbyegowie s krolestwa naschego, a taką mayącz vmowka (occasionem habentes), wiele zlego w krolestwie poczynayą
      [[P]rzygadza się, iże porodzoni z plemienia ślachecskiego... wydawają się na łotrowstwo... a swą wolą bywają zbiegowie z krolestwa naszego, a taką mając umowkę (occasionem habentes,), wiele złego w krolestwie poczynają]
edit
adjective
nouns
verbs

Descendants

edit
  • Polish: umówka

References

edit
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “umówka”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

edit

Etymology

edit

Inherited from Old Polish umówka. By surface analysis, umowa +‎ -ka.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /uˈmuf.ka/
  • Rhymes: -ufka
  • Syllabification: u‧mów‧ka

Noun

edit

umówka f

  1. (obsolete) diminutive of umowa (arrangement)

Declension

edit
edit
adjectives
adverb
nouns
verbs

Further reading

edit