upiec

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish upiec, from Proto-Slavic *upeťi. By surface analysis, u- +‎ piec.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈu.pjɛt͡s/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -upjɛt͡s
• Syllabification: u‧piec

Verb

upiec pf (imperfective piec)

1. (transitive) to roast, to bake
2. (reflexive with się) to get roasted, to get baked
3. (colloquial, reflexive) to get away with (to escape punishment for)

   Synonym: ujść na sucho

Conjugation

Conjugation of upiec pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		upiec
future tense	1st	upiekę			upieczemy
	2nd	upieczesz			upieczecie
	3rd	upiecze			upieką
	impersonal	upiecze się
past tense	1st	upiekłem, -(e)m upiekł	upiekłam, -(e)m upiekła	upiekłom, -(e)m upiekło	upiekliśmy, -(e)śmy upiekli	upiekłyśmy, -(e)śmy upiekły
	2nd	upiekłeś, -(e)ś upiekł	upiekłaś, -(e)ś upiekła	upiekłoś, -(e)ś upiekło	upiekliście, -(e)ście upiekli	upiekłyście, -(e)ście upiekły
	3rd	upiekł	upiekła	upiekło	upiekli	upiekły
	impersonal	upieczono
conditional	1st	upiekłbym, bym upiekł	upiekłabym, bym upiekła	upiekłobym, bym upiekło	upieklibyśmy, byśmy upiekli	upiekłybyśmy, byśmy upiekły
	2nd	upiekłbyś, byś upiekł	upiekłabyś, byś upiekła	upiekłobyś, byś upiekło	upieklibyście, byście upiekli	upiekłybyście, byście upiekły
	3rd	upiekłby, by upiekł	upiekłaby, by upiekła	upiekłoby, by upiekło	upiekliby, by upiekli	upiekłyby, by upiekły
	impersonal	upieczono by
imperative	1st	niech upiekę			upieczmy
	2nd	upiecz			upieczcie
	3rd	niech upiecze			niech upieką
passive adjectival participle		upieczony	upieczona	upieczone	upieczeni	upieczone
anterior adverbial participle		upiekłszy
verbal noun		upieczenie

Further reading

• upiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• upiec in Polish dictionaries at PWN