utlenić

Polish

Etymology

From u- +‎ tlen +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈtlɛ.ɲit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛɲit͡ɕ
• Syllabification: u‧tle‧nić

Verb

utlenić pf (imperfective utleniać)

1. (transitive, chemistry) to oxidize
2. (transitive, colloquial) to bleach (hair)

   Synonym: tlenić

3. (reflexive, chemistry) to oxidize (undergo oxidation)

Conjugation

Conjugation of utlenić pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		utlenić
future tense	1st	utlenię			utlenimy
	2nd	utlenisz			utlenicie
	3rd	utleni			utlenią
	impersonal	utleni się
past tense	1st	utleniłem	utleniłam		utleniliśmy	utleniłyśmy
	2nd	utleniłeś	utleniłaś		utleniliście	utleniłyście
	3rd	utlenił	utleniła	utleniło	utlenili	utleniły
	impersonal	utleniono
conditional	1st	utleniłbym	utleniłabym		utlenilibyśmy	utleniłybyśmy
	2nd	utleniłbyś	utleniłabyś		utlenilibyście	utleniłybyście
	3rd	utleniłby	utleniłaby	utleniłoby	utleniliby	utleniłyby
	impersonal	utleniono by
imperative	1st	niech utlenię			utleńmy
	2nd	utleń			utleńcie
	3rd	niech utleni			niech utlenią
passive adjectival participle		utleniony	utleniona	utlenione	utlenieni	utlenione
anterior adverbial participle		utleniwszy
verbal noun		utlenienie

Related terms

• tlen

 

Further reading

• utlenić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• utlenić in Polish dictionaries at PWN