Esperanto edit

Noun edit

vendito (accusative singular venditon, plural venditoj, accusative plural venditojn)

  1. singular past nominal passive participle of vendi

Latin edit

Pronunciation edit

Verb edit

vēnditō (present infinitive vēnditāre, perfect active vēnditāvī, supine vēnditātum); first conjugation

  1. to offer for sale
  2. to pay court to

Conjugation edit

   Conjugation of vēnditō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present vēnditō vēnditās vēnditat vēnditāmus vēnditātis vēnditant
imperfect vēnditābam vēnditābās vēnditābat vēnditābāmus vēnditābātis vēnditābant
future vēnditābō vēnditābis vēnditābit vēnditābimus vēnditābitis vēnditābunt
perfect vēnditāvī vēnditāvistī vēnditāvit vēnditāvimus vēnditāvistis vēnditāvērunt,
vēnditāvēre
pluperfect vēnditāveram vēnditāverās vēnditāverat vēnditāverāmus vēnditāverātis vēnditāverant
future perfect vēnditāverō vēnditāveris vēnditāverit vēnditāverimus vēnditāveritis vēnditāverint
passive present vēnditor vēnditāris,
vēnditāre
vēnditātur vēnditāmur vēnditāminī vēnditantur
imperfect vēnditābar vēnditābāris,
vēnditābāre
vēnditābātur vēnditābāmur vēnditābāminī vēnditābantur
future vēnditābor vēnditāberis,
vēnditābere
vēnditābitur vēnditābimur vēnditābiminī vēnditābuntur
perfect vēnditātus + present active indicative of sum
pluperfect vēnditātus + imperfect active indicative of sum
future perfect vēnditātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present vēnditem vēnditēs vēnditet vēnditēmus vēnditētis vēnditent
imperfect vēnditārem vēnditārēs vēnditāret vēnditārēmus vēnditārētis vēnditārent
perfect vēnditāverim vēnditāverīs vēnditāverit vēnditāverīmus vēnditāverītis vēnditāverint
pluperfect vēnditāvissem vēnditāvissēs vēnditāvisset vēnditāvissēmus vēnditāvissētis vēnditāvissent
passive present vēnditer vēnditēris,
vēnditēre
vēnditētur vēnditēmur vēnditēminī vēnditentur
imperfect vēnditārer vēnditārēris,
vēnditārēre
vēnditārētur vēnditārēmur vēnditārēminī vēnditārentur
perfect vēnditātus + present active subjunctive of sum
pluperfect vēnditātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present vēnditā vēnditāte
future vēnditātō vēnditātō vēnditātōte vēnditantō
passive present vēnditāre vēnditāminī
future vēnditātor vēnditātor vēnditantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives vēnditāre vēnditāvisse vēnditātūrum esse vēnditārī vēnditātum esse vēnditātum īrī
participles vēnditāns vēnditātūrus vēnditātus vēnditandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
vēnditandī vēnditandō vēnditandum vēnditandō vēnditātum vēnditātū

Verb edit

vēnditō

  1. second/third-person singular future active imperative of vēndō

References edit

  • vendito”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • vendito”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • vendito in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette