verkwisten

Dutch

Alternative forms

• verquisten (obsolete)

Etymology

From Middle Dutch verquisten, from Old Dutch [Term?], from Proto-West Germanic *frakwistijan, from Proto-Germanic *frakwistijaną. Equivalent to ver- +‎ kwisten.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌvɛrˈkʋɪs.tə(n)/, /vərˈkʋɪs.tə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ver‧kwis‧ten
• Rhymes: -ɪstən

Verb

verkwisten

1. (transitive) to waste

   Synonym: verspillen

Conjugation

Conjugation of verkwisten (weak, prefixed)
infinitive	verkwisten
past singular	verkwistte
past participle	verkwist
infinitive	verkwisten
gerund	verkwisten n
	present tense	past tense
1st person singular	verkwist	verkwistte
2nd person sing. (jij)	verkwist	verkwistte
2nd person sing. (u)	verkwist	verkwistte
2nd person sing. (gij)	verkwist	verkwistte
3rd person singular	verkwist	verkwistte
plural	verkwisten	verkwistten
subjunctive sing.1	verkwiste	verkwistte
subjunctive plur.1	verkwisten	verkwistten
imperative sing.	verkwist
imperative plur.1	verkwist
participles	verkwistend	verkwist
1) Archaic.

Derived terms

• verkwister
• verkwisting