vluchtig

Dutch

From vluchten (“to flee, escape”) +‎ -ig (“-y”).

vluchtig (comparative vluchtiger, superlative vluchtigst)

volatile (evaporating readily)
Vluchtige stoffen die aan de lucht worden blootgesteld verdampen snel.
Volatile substances that are exposed to air evaporate quickly.
superficial (shallow, not thorough)
Een vluchtig onderzoek van het vliegtuig bracht geen defect aan het licht.
A superficial examination of the aircraft did not reveal a defect.
fleeting
Geluk duurt maar een vluchtig ogenblik.
Happiness lasts for only a fleeting moment.

Declension of vluchtig
uninflected	vluchtig
inflected	vluchtige
comparative	vluchtiger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		vluchtig	vluchtiger	het vluchtigst het vluchtigste
indefinite	m./f. sing.	vluchtige	vluchtigere	vluchtigste
	n. sing.	vluchtig	vluchtiger	vluchtigste
	plural	vluchtige	vluchtigere	vluchtigste
definite		vluchtige	vluchtigere	vluchtigste
partitive		vluchtigs	vluchtigers	—