volatilis
Latin edit
Etymology edit
From volo (“to fly”) + -ilis.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /u̯oˈlaː.ti.lis/, [u̯ɔˈɫ̪äːt̪ɪlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /voˈla.ti.lis/, [voˈläːt̪ilis]
Adjective edit
volātilis (neuter volātile); third-declension two-termination adjective
Declension edit
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | volātilis | volātile | volātilēs | volātilia | |
Genitive | volātilis | volātilium | |||
Dative | volātilī | volātilibus | |||
Accusative | volātilem | volātile | volātilēs volātilīs |
volātilia | |
Ablative | volātilī | volātilibus | |||
Vocative | volātilis | volātile | volātilēs | volātilia |
Derived terms edit
- follis volātilis (New Latin)
- pila volātilis arēnōsa (New Latin)
Descendants edit
- From the neuter plural volatilia:
- Borrowings:
References edit
- “volatilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “volatilis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- volatilis in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- volatilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.