vrijspreken
Dutch edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Audio (file)
Verb edit
vrijspreken
- to absolve, acquit
- De rechter heeft de verdachte vrijsproken wegens gebrek aan bewijs.
- The judge acquitted the suspect due to lack of evidence.
- Na een grondig onderzoek werd de beschuldigde vrijsproken van alle aanklachten.
- After a thorough investigation, the accused was absolved of all charges.
- Het jurypanel heeft de beklaagde unaniem vrijsproken van de beschuldigingen.
- The jury panel unanimously acquitted the defendant of the charges.
- Hij werd onterecht beschuldigd, maar uiteindelijk werd hij vrijsproken door de rechtbank.
- He was wrongly accused, but in the end, he was acquitted by the court.
- Na een langdurig proces werd de verdachte eindelijk vrijsproken van alle aanklachten.
- After a lengthy trial, the defendant was finally absolved of all charges.
Inflection edit
| Inflection of vrijspreken (strong class 4, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | vrijspreken | |||
| past singular | sprak vrij | |||
| past participle | vrijgesproken | |||
| infinitive | vrijspreken | |||
| gerund | vrijspreken n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | spreek vrij | sprak vrij | vrijspreek | vrijsprak |
| 2nd person sing. (jij) | spreekt vrij | sprak vrij | vrijspreekt | vrijsprak |
| 2nd person sing. (u) | spreekt vrij | sprak vrij | vrijspreekt | vrijsprak |
| 2nd person sing. (gij) | spreekt vrij | spraakt vrij | vrijspreekt | vrijspraakt |
| 3rd person singular | spreekt vrij | sprak vrij | vrijspreekt | vrijsprak |
| plural | spreken vrij | spraken vrij | vrijspreken | vrijspraken |
| subjunctive sing.1 | spreke vrij | sprake vrij | vrijspreke | vrijsprake |
| subjunctive plur.1 | spreken vrij | spraken vrij | vrijspreken | vrijspraken |
| imperative sing. | spreek vrij | |||
| imperative plur.1 | spreekt vrij | |||
| participles | vrijsprekend | vrijgesproken | ||
| 1) Archaic. | ||||