wcielenie

Polish

Etymology

From wcielić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /ft͡ɕɛˈlɛ.ɲɛ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: wcie‧le‧nie

Noun

wcielenie n

1. verbal noun of wcielić
2. embodiment, incarnation, avatar

   Synonyms: uosobienie, ucieleśnienie

Declension

Declension of wcielenie

	singular	plural
nominative	wcielenie	wcielenia
genitive	wcielenia	wcieleń
dative	wcieleniu	wcieleniom
accusative	wcielenie	wcielenia
instrumental	wcieleniem	wcieleniami
locative	wcieleniu	wcieleniach
vocative	wcielenie	wcielenia

Further reading

• wcielenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wcielenie in Polish dictionaries at PWN