Dutch

edit

Etymology

edit

From Middle Dutch wijn, from Old Dutch wīn, from Proto-West Germanic *wīn, from Latin vīnum.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ʋɛi̯n/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: wijn
  • Rhymes: -ɛi̯n

Noun

edit

wijn m (plural wijnen, diminutive wijntje n)

  1. wine (an alcoholic beverage produced by a certain fermentation procedure; unless otherwise specified or indicated by context, made from grapes)
    Ze genoten van een glas rode wijn bij het diner.
    They enjoyed a glass of red wine with dinner.
    Deze wijn komt uit Frankrijk en staat bekend om zijn kwaliteit.
    This wine comes from France and is known for its quality.
    Hij heeft een mooie collectie wijnen in zijn wijnkelder.
    He has a nice collection of wines in his wine cellar.

Derived terms

edit

Descendants

edit
  • Afrikaans: wyn
  • Berbice Creole Dutch: win
  • Negerhollands: wien, win
  • Saramaccan: wín
  • ? Sranan Tongo: win
    • Lokono: wing
    • Caribbean Javanese: win

Further reading

edit

Middle Dutch

edit

Etymology

edit

From Old Dutch wīn, from Proto-West Germanic *wīn, from Latin vīnum.

Noun

edit

wijn m

  1. wine

Inflection

edit

This noun needs an inflection-table template.

Descendants

edit
  • Dutch: wijn
    • Afrikaans: wyn
    • Berbice Creole Dutch: win
    • Negerhollands: wien, win
    • Saramaccan: wín
    • ? Sranan Tongo: win
      • Lokono: wing
      • Caribbean Javanese: win
  • Limburgish: wien

Further reading

edit

Middle English

edit

Noun

edit

wijn

  1. Alternative form of wyn (wine)