wonieć

PolishEdit

wonieć impf

Conjugation of wonieć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wonieć
present tense	1^st	wonieję			woniejemy
	2^nd	woniejesz			woniejecie
	3^rd	wonieje			wonieją
	impersonal	wonieje się
past tense	1^st	woniałem	woniałam		wonieliśmy	woniałyśmy
	2^nd	woniałeś	woniałaś		wonieliście	woniałyście
	3^rd	woniał	woniała	woniało	wonieli	woniały
	impersonal	woniano
future tense	1^st	będę woniał, będę wonieć	będę woniała, będę wonieć		będziemy wonieli, będziemy wonieć	będziemy woniały, będziemy wonieć
	2^nd	będziesz woniał, będziesz wonieć	będziesz woniała, będziesz wonieć		będziecie wonieli, będziecie wonieć	będziecie woniały, będziecie wonieć
	3^rd	będzie woniał, będzie wonieć	będzie woniała, będzie wonieć	będzie woniało, będzie wonieć	będą wonieli, będą wonieć	będą woniały, będą wonieć
	impersonal	będzie wonieć się
conditional	1^st	woniałbym	woniałabym		wonielibyśmy	woniałybyśmy
	2^nd	woniałbyś	woniałabyś		wonielibyście	woniałybyście
	3^rd	woniałby	woniałaby	woniałoby	wonieliby	woniałyby
	impersonal	woniano by
imperative	1^st	niech wonieję			woniejmy
	2^nd	woniej			woniejcie
	3^rd	niech wonieje			niech wonieją
active adjectival participle		woniejący	woniejąca	woniejące	woniejący	woniejące
contemporary adverbial participle		woniejąc
verbal noun		wonienie

adjective

nouns