Polish edit

Etymology edit

From w- +‎ puścić.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈfpuɕ.t͡ɕit͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -uɕt͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: wpuś‧cić

Verb edit

wpuścić pf (imperfective wpuszczać)

  1. (transitive) to let in (let someone or something come in)

Conjugation edit

Conjugation of wpuścić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wpuścić
future tense 1st wpuszczę wpuścimy
2nd wpuścisz wpuścicie
3rd wpuści wpuszczą
impersonal wpuści się
past tense 1st wpuściłem,
-(e)m wpuścił
wpuściłam,
-(e)m wpuściła
wpuściłom,
-(e)m wpuściło
wpuściliśmy,
-(e)śmy wpuścili
wpuściłyśmy,
-(e)śmy wpuściły
2nd wpuściłeś,
-(e)ś wpuścił
wpuściłaś,
-(e)ś wpuściła
wpuściłoś,
-(e)ś wpuściło
wpuściliście,
-(e)ście wpuścili
wpuściłyście,
-(e)ście wpuściły
3rd wpuścił wpuściła wpuściło wpuścili wpuściły
impersonal wpuszczono
conditional 1st wpuściłbym,
bym wpuścił
wpuściłabym,
bym wpuściła
wpuściłobym,
bym wpuściło
wpuścilibyśmy,
byśmy wpuścili
wpuściłybyśmy,
byśmy wpuściły
2nd wpuściłbyś,
byś wpuścił
wpuściłabyś,
byś wpuściła
wpuściłobyś,
byś wpuściło
wpuścilibyście,
byście wpuścili
wpuściłybyście,
byście wpuściły
3rd wpuściłby,
by wpuścił
wpuściłaby,
by wpuściła
wpuściłoby,
by wpuściło
wpuściliby,
by wpuścili
wpuściłyby,
by wpuściły
impersonal wpuszczono by
imperative 1st niech wpuszczę wpuśćmy
2nd wpuść wpuśćcie
3rd niech wpuści niech wpuszczą
passive adjectival participle wpuszczony wpuszczona wpuszczone wpuszczeni wpuszczone
anterior adverbial participle wpuściwszy
verbal noun wpuszczenie

Further reading edit

  • wpuścić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wpuścić in Polish dictionaries at PWN